Geschiedenis van de Stad Padang

Padang betekent ‘massief land’. Volgens de geschiedenis was er een koningrijk geregeerd door Adityawarman tijdens de 14e eeuw (1340-1375) in het land van Minangkabau. In die tijd was Padang een vissersdorp genaamd Kampung Batung en was onder de autoriteit van acht clanleiders met een dorp administratie systeem. Aan de westkust van de Minangkabau waren gebieden zoals Tiku, Pariaman, Indrapura de eersten die drukke zeehavens werden. In die tijd werd Padang als een nieuwe kustregio bezocht door handelaars van andere gebieden die onderweg waren naar Aceh. Tegelijkertijd kwamen Acehers naar Padang.
Een eeuw later begon de glorie van het Aceh rijk af te nemen; de gebieden die het domineerde kregen hun vrijheid terug. Met het verstrijken van de tijd vestigde de Nederlandse handelsmaatschappij VOC (Verenigde Oost-Indische Companie) zich in Minangkabau en andere delen van Indonesië en begon handel te drijven in deze regio’s. Deze situatie creëerde spanning tussen de steden aan de westkust van het eiland Sumatra. De Nederlanders gebruikten deze situatie door Aceh te confronteren met zijn tegenstrijdige politieke systeem (devide et impera). De VOC gebruikte Padang als het centrum voor handel en administratie. De Batang Arau rivier werd ontwikkeld tot zeehaven. Met de permissie van een bekende Penghulu (clanleider) genaamd Rang Kayo Kaciak, bouwde de VOC de eerste grote loji (een groot waarhuis) in 1667. Dit was het begin van Padang’s groei tot een stad. Grote waarhuizen werden gebouwd om goederen op te slaan. Murara haven werd een drukbezochte haven. Gebieden langs de rivier groeiden tot grote nederzettingen. Vanaf deze plekken regelde de Sumatraanse regering de administratie.
De snelle groei in Nederlandse handel werd gevolgd door een toename van de Nederlandse politieke macht. Dit leidde tot onvrede onder de lokale bevolking. Op 7 Augustus 1669 vielen de bevolking van Pauh en Koto Tangah de Nederlanders aan. Zij veroverden de waarhuizen in Muara Padang. Er vielen enkele Nederlandse slachtoffers tijdens deze aanval. Deze gebeurtenis werd de viering van Padang. Later wisten de Nederlanders Muara weer onder eigen gezag te krijgen, ook al was dit niet gemakkelijk. Padang werd drukker en drukker en groeide tot in het noordelijk deel door de vestiging van een nieuwe haven, Teluk Bayur, de Indarung cementfabriek en een spoornetwerk naar de koolmijnstad Sawahlunto.
Op 31 December 1799 werd de VOC opgeheven en alle macht werd overgenomen door de koloniale administratie. De resident (gouverneur) nam zijn zetel in Padang. Nederlandse kolonisatie in Padang heeft enkele koloniale gebouwen achtergelaten in en rondom Muara, terwijl de aanwezigheid van de Acehers een unieke cultuur creëerde waardoor de traditionele huizen lijken op de traditionele huizen van de Acehers, genaamd Rumah Gadang Serambi Aceh. Andere invloeden kunnen worden geobserveerd in bruiloftkleding en traditionele bijnamen; Marah en Sutan, die niet bekend zijn in Minangkabau cultuur. Veel Minangkabau migreerde naar Padang; de Minangkabau etnische normen en waarden domineren de stad nog steeds.
Vandaag de dag is Padang een grote stad met vele traditionele daken in de vorm van Buffalo hoorns op sommige kantoorgebouwen. Padang is ook een belangrijke toeristenplaats in West Sumatra. Ondanks Padang’s hectische atmosfeer, is het één van de meest georganiseerde, veilige en schone steden in Indonesië.